Grupa: Moderator
Posty: 2930 #5669312
Od: 2018-4-14
| Lublin
Przejdź do nawigacjiPrzejdź do wyszukiwania
Ten artykuł dotyczy miasta wojewódzkiego. Zobacz też: inne znaczenia tego słowa.
Lublin
— miasto na prawach powiatu —
Ilustracja
Śródmieście, kamienice w Rynku, Wzgórze Zamkowe, Stare Miasto, Kamienica Klonowica, plac Po Farze.
Herb Flaga
Herb Flaga
Dewiza: Fidelitatem et Constantiam (Wierność i Stałość)
Państwo Polska
Województwo lubelskie
Aglomeracja lubelska
Data założenia VI wiek[1]
Prawa miejskie 1317
Prezydent Krzysztof Żuk
Powierzchnia 147,5[2] km²,
Wysokość 163–238 m n.p.m.
Populacja (31.12.2019)
• liczba ludności
• gęstość
339 784[3]
2303,6 os./km²,
Strefa numeracyjna 81
Kod pocztowy 20-001 do 20-999
Tablice rejestracyjne LU
Położenie na mapie województwa lubelskiego
(Przełącz na mapę Polski)
Mapa lokalizacyjna województwa lubelskiego
Lublin
Lublin
Ziemia51°15′,N 22°34′,E
TERC (TERYT) 0663011
SIMC 0954700
Hasło promocyjne: Lublin – miasto inspiracji
Urząd miejski
plac Łokietka 1
20-109 Lublin
Commons Multimedia w Wikimedia Commons
Wikipodróże Informacje w Wikipodróżach
Wikinews Wiadomości w Wikinews
Wikicytaty Cytaty w Wikicytatach
Wikisłownik Hasło w Wikisłowniku
Strona internetowa
BIP
Lublin i (łac. Lublinum) – miasto na prawach powiatu we wschodniej Polsce, stolica województwa i powiatu lubelskiego, centralny ośrodek aglomeracji lubelskiej. Dziewiąte co do wielkości populacji miasto w Polsce, drugie w Małopolsce (339 784 mieszkańców na koniec 2019 roku[3]). Pod względem powierzchni szesnaste (147 km²,).
Położone na Wyżynie Lubelskiej nad Bystrzycą, na dwóch odmiennych obszarach: zachodnim, o urozmaiconej rzeźbie terenu, z licznymi wąwozami, dolinami, wzgórzami oraz wierzchowinami, oraz wschodnim, płaskim. Historycznie Lublin ulokowany był nieopodal granicy Małopolski z Rusią Czerwoną, współcześnie jest położony w odległości ok. 170 km od stolicy Polski i ok. 100 km od przejścia granicznego z Ukrainą.
Osada handlowa, położona na szlaku prowadzącym z okolic Morza Czarnego, istniała w tym miejscu od VI w. Od X do XV w. Lublin należał do jednostki administracyjnej, której centrum był Sandomierz. W I Rzeczypospolitej był ważnym ośrodkiem administracyjnym, handlowym i kulturalnym. Od połowy XVII w. i w XVIII w. miasto podupadło i zubożało. W wyniku III rozbioru znalazło się w zaborze austriackim, następnie kolejno: w Księstwie Warszawskim i Królestwie Polskim. W 3. ćwierci XIX w. Lublin, włączony Koleją Nadwiślańską do rosyjskiej sieci kolejowej, szybko rozrósł się i nabrał charakteru przemysłowego. Zmienił się także jego kształt urbanistyczny. W pierwszej i drugiej wojnie światowej padł ofiarą gospodarki rabunkowej i Holokaustu. W okresie PRL nastąpił gwałtowny rozwój Lublina. W tym czasie ludność wzrosła ponad trzykrotnie. Umocnił się akademicki charakter miasta. Zbudowano szereg zakładów przemysłowych, wzniesiono nowe dzielnice mieszkaniowe.
Od 2004 przeprowadzane są liczne inwestycje z funduszy Unii Europejskiej. Miasto rozwija się jako ośrodek nauki, kultury, turystyki, sportu i rekreacji, a także usług i przemysłu. Umacnia się jako węzeł transportowy: posiada ekspresową obwodnicę w ciągu planowanej Via Carpathia oraz port lotniczy. Lublin jest członkiem Unii Metropolii Polskich, siedzibą instytucji samorządowych i państwowych, konsulatów, brygady litewsko-polsko-ukraińskiej, archidiecezji i metropolii Kościoła katolickiego oraz diecezji Kościoła prawosławnego.Historia
Osobny artykuł: Historia Lublina.
Okres przedlokacyjny
Kościół św. Mikołaja i wzgórze Czwartek, 1964
Początki ośrodka osadniczego sięgają VI w. (osada na Czwartku, która rozprzestrzeniła się na sąsiednie wzgórza). W okresie wczesnopiastowskim wzniesiono kościół św. Mikołaja oraz drewnianą budowlę obronną na Wzgórzu Zamkowym, która w XII wieku zyskała funkcję kasztelanii. Lublin należał wtedy do ziemi sandomierskiej, a szerzej – do Małopolski. Pierwsze wzmianki o Lublinie pochodzą z 1198. Miasto lokowano na prawie magdeburskim prawdopodobnie za czasów Bolesława Wstydliwego około 1257, jednak nie zachował się akt lokacyjny. W XIII w. Lublin stał się głównym ośrodkiem rodzącej się ziemi lubelskiej, od XIV w. wchodzącej w skład województwa sandomierskiego.
Nazwa miasta pojawia się w źródłach z 1228, od razu we współczesnej formie. Pochodzi ona od nazwy osobowej Lubla utworzonej od staropolskiego imienia Lubomir, poprzez dodanie dawniej pieszczotliwego przyrostka -la[16]. Możliwe jest także, że imię Lubla w swojej staropolskiej, zdrobniałej postaci złączyło się z przyrostkiem dzierżawczym -in, dając nazwę Lublin. Zygmunt Sułowski wyraził przypuszczenie o łączeniu Lublina z imieniem Lubel (Lubelnia), w analogii do stosunku nazw Wróblin, Wróbel. Zdaniem językoznawcy Macieja Malinowskiego, Lublin dawniej nosił nazwę Lubelin, zaś współczesna forma Lublin powstała w wyniku redukcji samogłoski rdzennej e, pierwotny rdzeń zachował za to przymiotnik lubelski[17]. Forma Lubelin została zanotowana w 1231[18]. Założycielem czy właścicielem Lublina w zamierzchłych czasach mógł być zatem człowiek o imieniu Lubel, bądź Lubla[19]. Według Kroniki Wincentego Kadłubka nazwa pochodzi od imienia założycielki, Julii, siostry Juliusza Cezara.
TYLKO ZAREJESTROWANI I ZALOGOWANI UŻYTKOWNICY WIDZĄ LINKI » DARMOWA REJESTRACJA
TYLKO ZAREJESTROWANI I ZALOGOWANI UŻYTKOWNICY WIDZĄ LINKI » DARMOWA REJESTRACJA
|
